چای سبز و کاهش چربی های شکمی

امروزه رابطه چاقی و بیماری های عروقی به خوبی ثابت شده است. در دهه اخیر توجه زیادی به مشکلات سلامتی و رابطه آن با چاقی، به ویژه چاقی هایی که در قسمت های مشخصی از بدن وجود دارند، شده است. چاقی مرکزی یا چاقی شکمی به ویژه در اطراف اندام های احشایی. این امر به ویژه در کسانی که شاخص توده بدنی (BMI) آنها بیشتر از 35 است، صدق می کند. در اندازه گیری های کلینیکی اندازه دورکمر بیش از 102 در مردان و بیش از 88 سانتی متر در زنان با خطر بروز دیابت نوع 2 ، فشار خون و بیماری های قلبی عروقی همراه است. یافته های علمی اخیر نشان می دهد که کاهش وزن کل بدن و کاهش چربی های دورکمر بر سه رکن رژیم متعادل، افزایش فعالیت بدنی و ورزش و تغییر رفتارهای مربوط به غذا استوار است.
مطالعات اپیدسیولوزیک رابطه بین مصرف چای سبز و کاهش چربی کلی بدن به ویژه چربی های دور شکم به ویژه در کسانی که بیش از 10 سال جای سبز معرف کرده اند، را تایید می کنند.
با آنکه چای اجزای مختلفی مانند رنگدانه ها، آمینو اسیدها و کافئین دارد، اما فوائد فیزیولوژیک آن در پلی فنولی است. که کاتشین نامیده می شود. چای سبز حاوی مقدار زیادی کاتشین است که 75 درصد آن به صورت اپیگالوکاتشین گالات است. بیشترین اثرات متابولیک چای سبز مربوط به این ماده است. اثر کاتشین چای سبز بر روی وزن بدن، به ویژه ذخیره چربی در چندین تحقیق جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است و کاهش چربی های شکمی پس از 12 هفته مصرف چای سبز نمودار شد (حدود 3/3 سانتی متر).
چندین مکانیسم برای اثرات کاتشین چای سبز بر روی چربی های بدن به ویژه چربی های شکمی در نظر گرفته شده است. کاتشین فعالیت کاتلول – o – متیل ترانسفراز (COMT) آنزیمی که نوراپی نفرین را تجزیه می کند، را کاهش می دهد. در نتیجه زمان آزادسازی نوراپی نفرین را افزایش می دهد. نوراپی نفرین نقش مهمی در کنترل ترموژنز، آزاد سازی اسیدهای چرب از سلول های چربی و تحریک اکسیداسیون چربی ایفا می کند. در نتیجه افزایش نیمه عمر آزادسازی نوراپی نفرین از طریق کاهش تجزیه ان، سبب افزایش ترموژنز، افزایش آزادسازی چربی از سلول های چربی شکمی و اکسیداسیون بیشتر چربی ها به ویژه اکسیداسیون بیشتر چربی در کبد و بعد از صرف غذاست.
نوراپی نفرین تجزیه بافت چربی (لیپولیز) را افزایش می دهد و این نشان می دهد که چربی شکمی در مقایسه با سیار سلول های چربی مانند باسن و ران به اثر نوراپی نفرین حساس ترند.
بنابراین چربی شکمی به افزایش میزان نوراپی نفرین حساس تر است. این افزایش آزادسازی چربی سبب آزادسازی و کاهش جذب چربی های شکمی می شود.
برخی تحقیقات نشان داده اند که اثر چای سبز در کاهش چربی های شکمی در مواقعی که میزان نوراپی نفرین افزایش می یابد، مانند هنگام ورزش کردن، افزایش می یابد. بنابراین ورزش کردن می تواند اثرات مثبت چای سبز را افزایش دهد.
کاهش چربی های شکمی خطر بیماری های قلبی عروقی و دیابت را کاهش می دهد. از اثرات مفید دیگر چای سبز می توان به پیش گیری از بروز سرطان پروستات در مردان و سرطان تخمدان در زنان اشاره کرد. چای سبز حاوی فیتوکمیکال و پلی فنول است  که نوعی آنتی اکسیدان هستند و با سلول های سرطانی مبارزه می کنند و از تشکیل رادیکال های آزاد جلوگیری می کنند. همچنین سبب  کاهش کلسترول نیز می گردد. برخی تحقیقات اشاره می کنند که چای سبز در پیشگیری از آلزایمر و زوال مغز (دمانس) موثر است.
نوشیدن 2 – 4 لیوان چای سبز در روز توصیه می شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.