پرخوری عصبی و احساسی

پرخوری هیجانی و احساسی به جای غذاخوردن در مواقع گرسنگی، هنگامی که تنها، نگران، افسرده، دچار استرس و یا عصبی است به غذا پناه می برد. غذا دوست صادقی است که هیچ وقت سرزنش نمی کند. هنگامی که به غذا احتیاج دارد همیشه در دسترس است. اما حقیقت این است که غذا موقتاً حالش را بهتر می کند و واقعاً مشکلاتش را حل نمی کند.

پرخوری عصبی و احساسی
* مشکل
تقریباً یک سوم انسانها به عنوان راهی برای احساس بهتر، آرامش و بهبودخلق و خو به غذا روی می آورند. این امر در زنان بیشتر از مردان شایع است و اغلب با احساس افسردگی، اضطراب، عصبانیت، آزردگی و تنهایی همراه است و اغلب یک علت عمده پرخوری است.
تحقیقات نشان داده اند از هنگامی که فرد در خلق و خوی نامناسب به سر می برد انرژی کمتری دارد و برای دریافت انرژی کمکی به غذا روی می آورد و بلافاصله پس از صرف غذا احساس بهتری به او دست می دهد. غذا کمک می کند تا فرد بتواند برای مدت کوتاهی سطح انرژی بدن خود را افزایش دهد، اما پس از زمان کوتاهی فرد به خلق و خوی قبلی برمی گردد.
همچنین تحقیقات نشان داده اند، کسانی که بر اثر استرس و حالت های هیجانی و عاطفی غذا می خورند به سمت غذاهای شیرین، پرچرب و پرکالری کشیده می شوند. تحقیقات روان شناختی نشان داده اند که افراد با سطح کورتیزول بالا تمایل بیشتری به صرف غذا و عمدتاً غذاهای شیرین دارند. احتمالاً سطح بالای کورتیزول عامل آسیب پذیری در موارد خوردن در موارد استرس و هیجان است.
کنترل حالات هیجانی یک راهکار عمده درمان است. کسانی که توانستند رفتارهای هیجانی خود در برابر غذا را بهبود بخشند، در مقایسه با کسانی که به این رفتار ادامه دادند، در کاهش وزن بسیار موفق تر بوده اند.
همچنین خوردن عصبی اثری منفی بر حفظ وزن دارد و بیشتر افرادی که در موارد عصبیت و هیجان به غذا پناه می برند، پس از یک دوره کاهش وزن دوباره به وزن قبلی و یا بیشتر از آن برمی گردند.
چند راهکار:
احساسات خود را ردیابی کنید.
احساسات، هیجانات و موقعیت هایی را که به پرخوری منجر می شود، پیگیری کنید. مثلاً جدولی تنظیم کنید و مشخص کنید در مواردی که باهمسرتان، همکارانتان، فرزندتان، همسایه تان و غیره مشکل دارید و یا زمانی که در خانه تنها هستید و احساس دلتنگی می کنید، به چه غذاهایی روی می آورید و چه مقدار از آنها می خورید. همچنین نتیجه این کار را نیز دنبال کنید و ببینید که آیا غذا به شما آرامش داده است یا آنکه اثر آن پس از مدتی برطرف شده است و یا اینکه پس از خوردن آن احساس گناه کرده اید.
استرس و عصبیت را بدون خوردن تحمل کنید.
پرخور عصبی می تواند عادت خوردن در این حالات را با روی آوردن به کارهای دیگر مانند قدم زدن، تلفن زدن به یک دوست، سرگرم شدن در صفحات مجازی، گوش دادن به موسیقی، دوش گرفتن و … بهبود بخشد.
خلق و خوی بد را با ترکیبی از حرکات ریلکسی، مدیریت استرس و ورزش عوض کنید. پرخور عصبی می تواند با یادگیری راه حلی تازه برای مدیریت بهتر خلق و خو، به خود کمک کند تا کمتر بخورد.
همچنین برای درمان اساسی تر روش های دیگر را هم باید به کار برد، تکنیک های ذهنی – بدنی مثل شل کردن عضلات ، تنفس عمیق، مدیتیشن، یوگا و نرمش های تای چی از شمار روش هایی هستند که به کاهش استرس و درمان پرخوری کمک می کنند. همچنین ماساژ، انجام حرکات کششی و ورزش از روش های دیگر موثر در تنظیم خلق و خو و کاهش استرس هستند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.