انتخاب و تهیه غذا براساس دو حس بویایی و چشایی انجام می‌شود. اما یکی از ویژگی‌هایی که در انتخاب غذا موثر است، رنگ غذا است. فرایند علمی حرارت و مدت پخت در تغییر رنگ غذا و ایجاد رنگ مطلوب تأثیر بسزایی دارند رنگ‌های مورد استفاده در غذاها ممکن است منبع طبیعی و یا غیر طبیعی داشته باشند.
رنگها اثری بر مواد مغذی، مژه و طعم غذا ندارند، اما کمک می‌کنند که غذاها جذاب‌تر و اشتها برانگیزه‌تر جلوه کنند. در افراد چاق و کسانی که زمینه و استعداد چاقی دارند، استفاده از رنگها در تزئین غذاها می‌تواند میل به خوردن را بیشتر کند و سبب چاقی بیشتر شود. در افراد لاغر و کودکان بد غذا استفاده از رنگها و سفره آرایی مناسب می‌تواند انگیزه خوبی برای ترغیب آنها به غذا خوردن باشد.
استفاده از رنگ طبیعی زعفران در غذاها، رنگین کمانی از میوه‌ها در یک ظرف، استفاده از سبزی‌های گوناگون در میان سفره همه و همه در چشم نوازو جذاب بودن غذا و سفره موثرند. در حقیقت می‌توان بشقاب و یا سفره را با غذاها نقاشی کرد. و معمولاً یک خانم کدبانو ویا آشپز چیره دست همانند یک نقاش از این همه رنگ‌های زیبا بیشترین بهره را می‌برد. رنگ‌های زیبایی که در میوه‌ها و سبزی‌ها وجود دارند می‌توانند تداعی کننده ویژگی‌های خاصی در مواد غذایی باشند و خواص مشترکی را در آنها رقم بزند. و هر وقت به یک طیف رنگ در غذایی نگاه می‌کنیم می‌توانیم به یاد آن ویژگی بیفتیم. البته مواردی که در زیر به آنها اشاره می‌شود غیر از مواد مغذی، ویتامین‌ها و املاحی است که در هریک از این مواد غذایی وجود دارد.
سبز: در میوه‌هایی مانند سیب سبز، انگور، کیوی و سبزی‌هایی مانند کنگر، کلم بروکلی، نخود سبز، لوبیا سبز و فلفل سبز. لوتئین و ایندول موجود در این مواد خواص آنتی اکسیدانی دارند و سبب افزایش قدرت بینایی می‌شود.
نارنجی و زرد: در میوه‌هایی مانند گلابی، گریپ فروت، انبه، هلو، آناناس، سیب زرد، انجیر و سبزی‌هایی مثل سیب زمینی، فلفل زرد، ذرت و کدوتنبل، کاروتنوئیدها، بیوفلاوونوئیدها و ویتامین C موجود در این مواد سبب افزایش کارایی قلب، افزایش قدرت بینایی، بهبود سیستم ایمنی و کاهش خطر برخی سرطان‌ها می‌شود.
آبی و بنفش، سرخابی: در میوه‌هایی مانند آلو، انجیر، کشمش، زغال اخته و سبزی‌هایی مانند بادمجان و کلم قرمز، آنتوسیامین که سبب رنگ آبی و ارغوانی این مواد می‌شود به همراه فتو کمیکال ها خواص آنتی اکسیدانی و ضد پیری دارد و به تقویت حافظه و سلامت دستگاه ادراری کمک می‌کند و سبب کاهش خواص طعمی می‌شوند.
قرمز: در میوه‌هایی مانند آلبالو، گیلاس، انار، انگور قرمز، توت فرنگی، هندوانه و سبزی‌هایی مانند چغندر، پیاز قرمز، فلفل قرمز، گوجه فرنگی و ریواس. این گروه مواد غذایی حاوی لیکوین هستند که خواص مشابه به آنتوسیامین‌ها دارند. لیکوین سبب سلامت قلب، افزایش قدرت بینایی، تقویت سیستم ایمنی، و کاهش خطر سرطان می‌شود وقتی مواد غذایی پخته و یا کنسرو می‌شوند، لیکوین موجود در آنها برای بدن قابل استفاده‌تر است.
سفید، خرمایی، قهوه ای: در میوه‌هایی مانند موز و خرما و سبزی‌هایی مانند کلم قمری، شلغم، قارچ، پیاز و سیر. آلیسین موجود در سیر و پیاز موجود در قارچ‌ها باعث افزایش سلامت قلب و کاهش خطر سرطان می‌شود.
البته موارد گفته شده نیز از مواد مغذی، ویتامین‌ها و املاحی است که در هر یک از این مواد غذایی وجود دارد.
رنگ‌هایی که در محل غذا خوردن به کار می‌رود در میزان اشتها موثر است. رنگ‌های قرمز و نارنجی انسان را به تند خوردن و بیشتر خوردن وا می‌دارند. بنابراین بیشتر فروشگاه‌هایی که فست فود عرضه می‌کنند از این رنگها استفاده می‌کنند. چون این رنگها نشستن در محیط را برای مدت طولانی غیر قابل تحمل و چشم‌ها را خسته می‌کنند، بنابراین میزها زودتر خالی می‌شوند. برعکس رنگ‌هایی مانند آبی و سبز سبب آرامش و آرام خوردن می‌شوند. بنابراین معماران داخلی معمولاً از این رنگها در تزئینات آشپزخانه و قسمت غذاخوری ساختمان‌ها استفاده می‌کنند.